On zaś powiedział: Lecz z pewnością szczęśliwi słuchający Słowa Boga i strzegący. (Łk 11,28)
Αὐτὸς δὲ εἶπεν· μενοῦν μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ θεοῦ καὶ φυλάσσοντες.
at ille dixit quippini beati qui audiunt verbum Dei et custodiunt.
Jezus jest pewny tego i wie, skąd płynie szczęście. Widział to u swojej Matki. Widział Jej szczęśliwe oczy, gdy spotykali się wzrokiem. Widział to w Jej ufności i skupieniu, gdy się modliła. Rozpoznawał ten błysk w oku, gdy wszystkie sprawy, wydarzenia odczytywała sercem wiernym i pokornym.
Szczęście przychodzi dyskretnie, bez rozgłosu i trąbienia, w milczeniu, które rodzi się wobec Słowa, które staje się Ciałem.
Kobieto z tłumu, Twój okrzyk szczerego zachwytu może się także przeobrazić w szczęście, jeżeli Słowo, którego słuchasz, w głębi Twojego serca zacznie kiełkować Życiem.