Jezus powiedział do Żydów, którzy Mu uwierzyli: Jeżeli będziecie trwać w nauce Mojej, będziecie prawdziwie Moimi uczniami. (J 8,31)

Ἔλεγεν οὖν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς πεπιστευκότας αὐτῷ Ἰουδαίους, Ἐὰν ὑµεῖς µείνητε ἐν τῷ λόγῳ τῷ ἐµῷ, ἀληθῶς µαθηταί µού ἐστε.

dicebat ergo Iesus ad eos qui crediderunt ei Iudaeos si vos manseritis in sermone meo vere discipuli mei eritis.

Samo słówko jest użyte w czasie przeszłym dokonanym, ale niektórzy dowodzą, że jest użyte w znaczeniu czasu zaprzeszłego. W kontekście historycznym, Jan ma tu na myśli Żydów, którzy uwierzyli Jezusowi i przestali w pewnym momencie być wierzącymi. Ich wiara zamieniła się w niewiarę. Przyznali rację Chrystusowi, ale nie nie mieli odwagi iść za Jego wymogami. Św. Jan chce pokazać, że poznając prawdę, należy spełniać jej wymogi, zawierzyć całym sobą Jezusowi. W przeciwnym wypadku uczeń pomału od Niego odchodzi i staje się Jego wrogiem.