To zaś jest wieczne życie, aby poznali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, i którego posłałeś, Jezusa Chrystusa. (J 17,3)

αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωὴ ἵνα γινώσκωσιν σὲ τὸν μόνον ἀληθινὸν θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν.

Wieczność nie jest nieskończoną sumą minut. Właśnie wykracza poza ziemski czas, który, jak podpowiada fizyka, biegnie różnie, w zależności od grawitacji.

Według Pana Jezusa życie wieczne to poznawanie Ojca. To poznanie najbardziej angażuje, uruchamia pokłady duszy, intelektu, serca. Poznawanie Ojca to aktualny stan prowadzący do kontemplacji, do zjednoczenia. Gdy kocham, wtedy poznaję, a gdy poznaję kocham, a gdy kocham żyję. Gdy poznaję i kocham Odwiecznego, żyję wiecznie.