Jezus zaś obrócił się i ujrzawszy ją powiedział: Ufaj mocno, córko, twoja wiara ocaliła cię. I została zbawiona kobieta od tej godziny. (Mt 9,22)
ὁ δὲ Ἰησοῦς στραφεὶς καὶ ἰδὼν αὐτὴν εἶπεν· θάρσει, θύγατερ· ἡ πίστις σου σέσωκέν σε. καὶ ἐσώθη ἡ γυνὴ ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.
Dziś dwie córki w rolach głównych. Obie w sytuacji granicznej. Pierwsza już za granicą życia i śmierci, druga tuż przed – utrata krwi to stały wyciek życia. Obie to córki, które mają zatroskanych ojców. Pierwsza ojca ziemskiego, druga Niebieskiego. Wobec pierwszej Pan Jezus używa jeszcze innego określenia: κοράσιον korasion (dziewczynka). Wydaje się, że w intonacji brzmi szczególna czułość poprzez zdrobnienie. Ostatecznie obie są ocalone przez miłującego Ojca.
