Mówią: “Przygrywaliśmy wam i nie tańczyliście, zawodziliśmy i nie uderzaliście się w piersi.” (Mt 11,17)
λέγουσιν· ηὐλήσαμεν ὑμῖν καὶ οὐκ ὠρχήσασθε, ἐθρηνήσαμεν καὶ οὐκ ἐκόψασθε.
Taniec stanowi szczególny sposób wyrazu przeżyć. Uwalnia emocje, budzi ciało, ożywia serce. W tańcu można zakomunikować szczęście, radość, uniesienie, lub ból, niemoc, żal. Dawid tańczył pełen szczęścia przed Arką Przymierza. Psalmy są często pieśniami połączonymi z tańcem. Szczególnym wyrazem miłości małżonków jest wspólny taniec. Taniec angażuje całego człowieka: jego ciało, uczucia i ducha.
Taniec może też stać się modlitwą przed Bogiem, w Jego Rękach.
