Twoja rodzina, Boże, w nim zamieszkała; pokrzepiłeś w swej dobroci biednego. (Ps 68,11)
חַיָּתְךָ֥ יָֽשְׁבוּ־בָ֑הּ תָּ֤כִ֥ין בְּטוֹבָתְךָ֖ לֶעָנִ֣י אֱלֹהִֽים׃
Animalia tua habitabant in ea, parasti in bonitate tua pauperi, Deus.
Biedny (עָנִי ʽānî) jest przymiotnikiem, który w języku hebrajskim pochodzi od rdzenia ʽānâ i znaczy nieszczęśliwy, biedny, ubogi, pokorny. Oznacza więc ludzkie doświadczenie, które jest przeciwieństwem pewności, szczęścia, siły, wyższości. Bardzo często w Starym Testamencie występuje on zamiennie z ʽānāw,co znaczy również ubogi, ale posiada nieco inne odcienie znaczeniowe. W greckim tłumaczeniu LXX znajdujemy bardzo bogate słownictwo dotyczące uniżenia i upokorzenia, na oddanie wielu odcieni znaczeniowych hebrajskiego עָנִי (ʽānî), takich jak: uniżony, pokorny, biedny, potrzebujący, cichy, łagodny.
W dzisiejszej liturgii przymiotnik עָנִי (ʽānî) występuje w Psalmie responsoryjnym: „pokrzepiłeś w swej dobroci biednego” (Ps 68,11). W innych tekstach dzisiejszych Czytań występuje greckie słownictwo należące do tej samej grupy semantycznej. W Księdze Syracha: „Synu, z łagodnością (πραΰτης prautes) prowadź swe sprawy” oraz „im większy jesteś, tym bardziej się uniżaj (ταπεινόωtapeinoō, 3,17-18); jak i w Ewangelii według św. Łukasza: „Kto się wywyższa, będzie poniżony (ταπεινόωtapeinoō), a kto się poniża, będzie wywyższony” (Łk 14,11).
Ma się wrażenie, jakby ten fragment Ewangelii był komentarzem Jezusa do myśli wyrażonej przez Syracha, który twierdzi, że „na chorobę pyszałka nie ma lekarstwa”. Jezus jednak kończy swoją refleksję zwracając się do faryzeusza, który zaprosił go na ucztę, zachęcając do bezinteresownego działania, bez oczekiwania natychmiastowej zapłaty, ale odpłaty przy zmartwychwstaniu. Wydaje się paradoksalnym szczęście zapraszającego tych, którzy nie mają się mu czym odpłacić.
Zarówno Syrach, jak i Jezus, wychodzą poza oczywiste ludzkie układy korzyści i awansu i wskazują na ukryty wymiar naszych ludzkich relacji, z którym musimy się liczyć. W naszych relacjach bowiem nie jesteśmy we dwoje, ale w trójkę, bo bierze w nich udział także YHWH – Adonaj. Jak mówi Syrach: „Wielka jest bowiem potęga Pana i przez pokornych bywa chwalony”.
