Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało wyjść na jaw. (Mk 4,22)
οὐ γάρ ἐστιν κρυπτὸν ἐὰν μὴ ἵνα φανερωθῇ.
non enim est aliquid absconditum quod non manifestetur.
Dzisiejsze słowa Pana Jezusa mogą troszeczkę wprowadzić nas w konsternację. W końcu: “Nie ma bowiem nic ukrytego, co by nie miało wyjść na jaw” oraz “kto ma, temu będzie dane; a kto nie ma, pozbawią go i tego, co ma”. Można powiedzieć, że takie stwierdzenia zmuszają nas do swoistego rachunku sumienia i zbadania tego, cóż to się “ma za uszami”. Jednak dobrze jest też popatrzeć na takie stwierdzenia naszego Pana od strony pozytywniej. Pomocą dla nas mogą stać się słowa z Syr 20,30: “Mądrość ukrywana i skarb schowany – jaka korzyść z obydwu?”. Bóg dostrzega w nas więcej, niż my sami. Wiele z tego, co dobre jest ukryte (κρυπτός). Czasami wynika to z naszej historii życia, a czasami z własnego zaniedbania. Okazuje się, że Duch Święty ma jednak wystarczająco długie narzędzia, żeby wydobyć z nas wszystko, po to, żebyśmy mogli żyć w pełnej prawdzie. Ukazując nam, kim jesteśmy, sprawia, że możemy budować na tym, co nam zostało objawione. Zatem, jeśli mamy, to będzie nam dodane. Warunkiem jest żyć w otwartości na Boga. W końcu Bóg powiedział do Abrahama: “Jam jest Bóg Wszechmogący. Służ Mi i bądź nieskazitelny/szczery (תָּמִים)”.
