Jezus zaś widząc myśli serca ich, przyjąwszy dziecko, postawił je przed nimi. (Łk 9,47)
ὁ δὲ Ἰησοῦς εἰδὼς τὸν διαλογισμὸν τῆς καρδίας αὐτῶν, ἐπιλαβόμενος παιδίον ἔστησεν αὐτὸ παρʼ ἑαυτῷ.
At Iesus videns cogitationes cordis illorum, apprehendit puerum, et statuit illum secus se.
Dziecko w objęciach Jezusa doświadczyło bezpieczeństwa, gdyż było przyjęte i otoczone ciepłem i dobrocią. Uniżone w oczach społecznych, a wywyższone w oczach Bożych. Nie chodzi o to, byśmy stali się infantylni, lecz ufni i przyjmujący każdy gest obdarowania z Bożego serca.
