Przygotować (פָּנָה pānāh)

Przygotować (פָּנָה pānāh), czasownik ten w języku hebrajskim posiada różne znaczenie w różnych koniugacjach. Dla przykładu, w koniugacji qal znaczy „obrócić się” a w piel „opróżnić, posprzątać, usunąć, oczyścić”. Słowo פָּנָה (pānāh) jako rzeczownik oznacza „twarz, oblicze, wygląd”. 

W dzisiejszym pierwszym czytaniu (Iz 40,1-11) prorok Izajasz zapowiada pocieszenie dla swojego ludu, dla Jerozolimy, które polega na przyjściu Pana, który jak Pasterz przyprowadzi Izraela po czasie wygnania babilońskiego do domu. Jednocześnie prorok wzywa tych, którzy pozostali w Jerozolimie do przygotowania drogi Panu: „Drogę Panu przygotujcie na pustyni, wyrównajcie na pustkowiu gościniec dla naszego Boga”. Należy jednak zauważyć, że w hebrajskim oryginale „przygotujcie” to czasownik פָּנָה (pānāh) w koniugacji piel, który jak wspomnieliśmy powyżej znaczy „opróżnić, posprzątać, usunąć, oczyścić”. Tak więc, przygotowanie drogi dla Pana polega na opróżnieniu jej z zanieczyszczeń, usunięciu przeszkód, oczyszczeniu, jednym słowem posprzątaniu drogi, żeby Pan mógł przejść. Warto też zauważyć, że przekład grecki (LXX) używa czasownika ἑτοιμάζω, gdy tłumaczy hebrajskie פָּנָה (pānāh), a „pustynia” nie jest miejscem przygotowania drogi, lecz miejscem, z którego dochodzi głos wzywający do „przygotowania drogi”.

W Ewangelii (Mk 1,1-8), Ewangelista Marek, cytując Izajasza, zapowiada, że Bóg pośle swojego wysłańca, który przygotuje drogę i używa greckiego ἑτοιμάζω, a następnie mówi, że na pustyni woła głos: „Przygotujcie drogę Panu!”. W każdym momencie dzisiaj Pan może przyjść, a Jego przyjście w teraźniejszości jest „wytchnieniem i pocieszeniem”, jak mówi św. Bernard, rozróżniając trzy przyjścia Pana: w Jego narodzeniu, w naszej teraźniejszości i na końcu czasów. Zawsze jednak możemy się na Jego przyjście przygotować. Jak? Robiąc w duszy miejsce dla Pana, opróżniając ją z tego, co ją zagraca, usuwając to, co blokuje Panu drogę do mnie.