Błogosławiona [jest], która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana. (Łk 1,45)
καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασα ὅτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρὰ κυρίου.
et beata quae credidit quoniam perficientur ea quae dicta sunt ei a Domino.
Spójnik ὅτι, którego w dzisiejszej perykopie używa św. Łukasz, może mieć dwojakie znaczenie. Pierwsze jako przyczynowe, czyli, że Maryja jest tą szczęśliwą, ponieważ spełni się zapowiedź Pana. Bądź też jako dopełnienie, czyli, że wypełnią się Boże słowa. Egzegeci zdecydowanie kierują się ku drugiej interpretacji, jako że Maryja teraz, w tym spotkaniu z Elżbietą, już dostaje potwierdzenie orędzia anioła. W tym wszystkim też warto zwrócić uwagę na bardziej dosłowne tłumaczenie: Szczęśliwa, która uwierzyła, że będzie wypełnienie dla (słów) wypowiedzianych jej od Pana. W takim ujęciu ciężar przekłada się z osoby Matki Zbawiciela na wypełnienie proroctwa. Słowa Boga są pełne mocy, a ich wypełnianie dokonuje się, mocą Ducha Świętego, w każdej chwili naszej codzienności.
