Wolałbym bowiem sam być pod klątwą [odłączony] od Chrystusa dla [zbawienia] braci moich, którzy według ciała są moimi rodakami. (Rz 9,3)
ηὐχόμην γὰρ ἀνάθεμα εἶναι αὐτὸς ἐγὼ ἀπὸ τοῦ Χριστοῦ ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν μου τῶν συγγενῶν μου κατὰ σάρκα.
Optabam enim ego ipse anathema esse a Christo pro fratribus meis, qui sunt cognati mei secundum carnem.
Klątwa czy przekleństwo, to słowa, które kojarzą się z nieszczęściem i cierpieniem. Klątwa, nie jest czymś chcianym, raczej myśl o tym, że ktoś może nas przekląć, budzi w nas niepokój, lęk, strach. Święty Paweł ma świadomość, że absolutnie nic nie jest w stanie odłączyć go od miłości Bożej, która jest w Jezusie, a jednak gotów jest przyjąć na siebie klątwę odłączenia od Chrystusa, który jest dla niego WSZYSTKIM. Dlaczego? Ponieważ mimo, że jest określany Apostołem Pogan, to pierwsze kroki w swojej pracy misyjnej kieruje do Żydów, których po prostu kocha, których pragnie pozyskać dla Chrystusa i dla zbawienia wiecznego. W Ewangelii Jana czytamy słowa Jezusa, że nie ma większej miłości, od tej, gdy ktoś oddaje swoje życie za przyjaciół swoich. Niech słowa Jezusa i postawa Pawła Apostoła będą dla nas zachętą do życia miłością na co dzień.
ἀνάθεμα [chōrídzō]
Greckie słowo ἀνάθεμα [chōrídzō] oznacza rzecz poświęconą, oddaną Bogu, lecz przeznaczoną na zniszczenie. W Biblii odnosi się do osoby lub rzeczy wyłączonej ze wspólnoty Bożej z powodu grzechu lub przekleństwa (np. Ga 1,8–9; Joz 6,17 LXX). Słowo to pochodzi od ἀνατίθημι [anatithēmi] – ofiarować, poświęcać, składać w darze, które pierwotnie oznaczało coś oddanego Bogu. Hebrajskim biblijnym odpowiednikiem jest חֵרֶם [cherem] – klątwa, coś przeznaczonego na zniszczenie lub całkowicie oddanego Bogu.