Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Miłość jest więc pełnią Prawa. (Rz 13,10)
ἡ ἀγάπη τῷ πλησίον κακὸν οὐκ ἐργάζεται· πλήρωμα οὖν νόμου ἡ ἀγάπη.
dilectio proximo malum non operatur plenitudo ergo legis est dilectio.
W gnostyckiej koncepcji świata plērōma była utożsamiana z boskim bytem, doskonałością. Paweł nazywając miłość pełnią (“pleromą”) Prawa stwierdza, że miłości niczego nie brakuje i rzeczywiście “pełne” postępowanie to czyny wpływające z miłości.
πλήρωμα [plērōma]
Greckie słowo πλήρωμα [plērōma] oznacza pełnia, dopełnienie, całość. W Biblii (np. Ef 1,23; Kol 1,19) odnosi się do pełni obecności i łaski Bożej objawionej w Chrystusie oraz udzielanej Kościołowi. Słowo to pochodzi od πληρόω [plēroō] – napełniać, wypełniać, dopełniać. Hebrajskim biblijnym odpowiednikiem jest מְלוֹא [melō’] – pełnia, napełnienie, to, co wypełnia.