On podszedł i podniósł ją, ująwszy za rękę, a opuściła ją gorączka. I usługiwała im. (Mk 1,31)

καὶ προσελθὼν ἤγειρεν αὐτὴν κρατήσας τῆς χειρός καὶ ἀφῆκεν αὐτὴν ὁ πυρετός καὶ διηκόνει αὐτοῖς.

Zawsze przy tym fragmencie się uśmiecham, bo, doprawdy, piękna to sytuacja, gdy zięć prosi o uzdrowienie teściowej. Człowiek uzdrowiony przez Jezusa jest zdolny do służenia. Greckie διακονέω (diakoneo) oznacza dbanie o potrzeby innych, to służba na Chwałę Boga. Diakon to dosłownie z greki taki człowiek, za którym aż się kurzy, kiedy służy. Dzięki Słowu Jezusa doznaję uzdrowienia – i mogę działać. Moja służba wypływa z Jego Słowa i do tego Słowa potrzebuję wracać, żeby się nie okazało, że biegnę na próżno, goniąc za swoim planem, wymyślając swoje słowa i ich znaczenie.