Wtedy podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą? (Mt 9,14)

τότε προσέρχονται αὐτῷ οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου λέγοντες διὰ τί ἡμεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι νηστεύομεν πολλά οἱ δὲ μαθηταί σου οὐ νηστεύουσιν;

Dużo łatwiej trzymać się religijnych zewnętrznych norm i reguł niż nasłuchiwać głosu Pana, rozeznawać Jego wolę i podejmować nieustanną troskę i zmagania o dobro i Bożą sprawiedliwość…

A dziś właśnie o tym drugim mówi do nas i Prorok Izajasz, i sam Jezus w Ewangelii wg św. Mateusza.

Wielki Post mogę wykorzystać dwojako. Mogę udowodnić sobie swoją własną doskonałość, albo otworzyć serce i dać przestrzeń Bogu, by to On czynił mnie doskonałym według własnego zamiaru…

A jaki jest Jego zamiar?

„rozerwać kajdany zła, rozwiązać więzy niewoli, wypuścić na wolność uciśnionych i wszelkie jarzmo połamać; dzielić swój chleb z głodnym, do domu wprowadzić biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziać i nie odwrócić się od współziomków. Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie. Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pańska iść będzie za tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On rzeknie: „Oto jestem!”

Taki jest post miły Panu. Przeżywany z Nim i dla Niego.