I Jezus widząc to, że rozumnie rozsądził, powiedział mu: Nie daleko jesteś od Królestwa Boga. I nikt nie zatrzymywał Go, aby pytać. (Mk 12,34)

καὶ ὁ Ἰησοῦς ἰδὼν [αὐτὸν] ὅτι νουνεχῶς ἀπεκρίθη εἶπεν αὐτῷ· οὐ μακρὰν εἶ ἀπὸ τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ. καὶ οὐδεὶς οὐκέτι ἐτόλμα αὐτὸν ἐπερωτῆσαι.

Wybrane słowo składa się z dwóch: “umysł” oraz “mieć”. Wobec tego dosłownie brzmi “umysł mając”. Νοῦς – nous pojawia się również w jednym z obszarów miłości do Boga. Co ciekawe – nie ma go w Pwt 6, ani w Biblii Hebrajskiej, ani w Septuagincie. Pojawia się w ustach Jezusa – “całym umysłem”.

Jest w tym pewna intuicja, że Słowo bierze w posiadanie nasz umysł. Nie zniewala go, ale prowadzi do spełnienia w miłości. Intelekt bez miłości staje się zimny, nieobliczalnie wyrachowany. Mamy więc być rozumni, inteligentni, nie dla krytykanctwa, erystyki, lecz dla największej i pierwszej Miłości.