Pan Bóg otworzył Mi ucho, a Ja się nie oparłem, ani się cofnąłem. (Iz 50,5)

καὶ ἡ παιδεία κυρίου ἀνοίγει μου τὰ ὦτα, ἐγὼ δὲ οὐκ ἀπειθῶ οὐδὲ ἀντιλέγω.

Dominus Deus aperuit mihi aurem ego autem non contradico retrorsum non abii.

Słownik Stronga tłumaczy metaforyczne znaczenie tego terminu jako zdolność postrzegania umysłem, rozumienia i wiedzy. Jednym zdaniem: kto ma ucho zdolne do słuchania, potrafi zrozumieć. Dynamika ucha otwartego przez Boga jest tym lepsza, że słuchający dzięki niemu zaczyna działać, i dzięki temu, co usłyszy, kształtować swoje postępowanie i decyzje. Można dopatrywać się tutaj jeszcze innej myśli: ucho, które słucha to synonim wiary.