κἀγὼ δέ σοι λέγω ὅτι σὺ εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τὴν ἐκκλησίαν καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς.

I Ja zaś tobie mówię, że ty jesteś Piotr, i na tej skale wybuduję moją eklezję i bramy hadesu nie zmogą jej.

To cud, że na takiej kruchej, popękanej skale Jezus buduje nadal swoją wspólnotę wezwanych do Ewangelii, do życia, do Eucharystii.

W słowie „wybuduję” (οἰκο-δομήσω) pojawia się jako część słowo dom „oikos”. Zatem i przy mojej pomocy Pan Jezus chce budować dom więzi, przyjęcia, zaufania miłości wzajemnej.

Ma znaczenie zatem każdy prawdziwy gest, ma swoją wartość dobre słowo, gdyż jest budowaniem Domu Bożego.