Przypatrzywszy się, zaś Jezus powiedział im: U ludzi to niemożliwe, zaś u Boga wszystko możliwe. (Mt 19,26)
ἐμβλέψας δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· παρὰ ἀνθρώποις τοῦτο ἀδύνατόν ἐστιν, παρὰ δὲ θεῷ πάντα δυνατά.
Aspiciens autem Iesus, dixit illis: Apud homines hoc impossibile est: apud Deum autem omnia possibilia sunt.
Przenikliwe oczy Jezusa, Jego spojrzenie sięgają poza ludzkie uwarunkowania. Mateusz nie konkretyzuje, na co patrzy w tym momencie Jezus. Może w ten sposób Ewangelista chce nas poprowadzić za Jezusem, ktory widzi Ojca w Jego działaniu.
Uczniowie są zaniepokojeni o możliwość zbawienia, gdy słyszą o uchu igielnym i przeciskajacym się wielbłądzie. Wydaje się to niemożliwe. Jednak Pan Jezus widzi, że to, co możliwe u Boga nie pozostaje w oczekiwaniu. To, co możliwe, staje się. Bóg zbawia i bogatych, którzy wszystko dostali (tylko czasem o tym zapominają) i tych, którzy wszystko zostawili i stali się ubodzy.
