Ten był lampą płonącą i świecącą, wy zaś chcieliście radować się do czasu w świetle jego. (J 5,35)

ἐκεῖνος ἦν ὁ λύχνος ὁ καιόμενος καὶ φαίνων, ὑμεῖς δὲ ἠθελήσατε ἀγαλλιαθῆναι πρὸς ὥραν ἐν τῷ φωτὶ αὐτοῦ.

Ille erat lucerna ardens, et lucens. Vos autem voluistis ad horam exultare in luce eius.

Pierwszym dziełem Stwórcy było światło, samo w sobie. Fizykalna natura światła niesie w sobie coś z wieczności: ono się nie starzeje. Lampa jest tylko znakiem takiej światłości, którą jest sam Jezus. Nie jest dobrze zatrzymać się na znaku, trzeba pójść w tym kierunku, który wskazuje. Pan Jezus ostatecznie prowadzi nas do Ojca, do Tego, który jest Światłością i nie ma w Nim żadnej ciemności.