Cuda (נִפְלָאוֹת niflāʼōṯ)

Cuda (נִפְלָאוֹת niflāʼōṯ), w języku hebrajskim jest żeńskim imiesłowem liczby mnogiej czasownika flʼ, w koniugacji nifal, który znaczy “być cudownym, niezwykłym, dziwnym, niesamowitym, niepojętym, zagadkowym”. Sam imiesłów zaś znaczy „coś wielkiego”, „cuda”, „cudowne dzieła”. W Biblii hebrajskiej oznacza on zbawcze dzieła Boga, które po ludzku są nie do wyjaśnienia i nie do opisania, a są przeżywane przez konkretne osoby jako wydarzenia niesamowicie skuteczne i decydujące dla ich egzystencji. 

W dzisiejszym Psalmie responsoryjnym (Ps 86), נִפְלָאוֹת (niflāʼōṯ) jest dopełnieniem czasownika ʽāsa (czynić) i występując w liczbie mnogiej wyraża wszystkie wielkie dzieła Boga. Zasługuje na uwagę fakt, że czasownik ʽāsa (czynić) występuje także w formie imiesłowu i odnosi się do Boga „działającego cuda”: „Bo Ty jesteś wielki, działający cuda, tylko Ty jesteś Bogiem”. Dzięki Bożej interwencji i Jego działaniu Izrael w sytuacjach krytycznych został ocalony i zachowany jako naród. Chodzi tutaj o wielkie wydarzenia z historii Izraela, poczynając od Wyjścia z Egiptu i wejścia do Ziemi Obiecanej. Te wielkie działa Boga – cuda נִפְלָאוֹת (niflāʼōṯ) są znakiem, że Bóg pozostaje zawsze wierny swojemu Przymierzu, stale zachowując Izraela od zagłady. 

W dzisiejszej Ewangelii (Mt 13,24-30) Pan Jezus opowiada uczniom przypowieść o chwaście i podaje jej wyjaśnienie. Nieprawdopodobną wydaje nam się cierpliwość Boga, który potrafi czekać na stosowny moment, żeby oddzielić chwast od ziarna. Nie interweniuje natychmiast, widząc chwast zasiany przez nieprzyjaciela, ale czeka… czeka do żniw. Ziarno, co prawda, miało trudniejsze warunki wzrostu i dojrzewania, ale ziarno pozostaje zawsze ziarnem a chwast chwastem i ten, prędzej czy później, przeznaczony jest na zniszczenie. Wielkie dzieła Boga, נִפְלָאוֹת (niflāʼōṯ), ujawniają się w mocy, jaką posiada pszenica rosnąca wśród kąkolu. 

Często nie zauważamy, że nasz postęp w wierze, lub nawet ludzki sukces, nie jest tylko wynikiem naszej efektywności, ale także przejawem działania Boga w naszym życiu. Noszenie w pamięci wielkich dzieł Boga, jakich dokonał On w naszym życiu, czyni nas mocniejszymi i bardziej ufnymi w Jego działanie, kiedy przechodzimy przez różne trudności.