Ja, Ja zawieram przymierze z wami i z waszym potomstwem, które po was będzie; z wszelką istotą żywą, która jest z wami: z ptactwem, ze zwierzętami domowymi i polnymi, jakie są przy was, ze wszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim zwierzęciem na ziemi. (Rdz 9, 9-10)
וַאֲנִ֕י הִנְנִ֥י מֵקִ֛ים אֶת־בְּרִיתִ֖י אִתְּכֶ֑ם וְאֶֽת־זַרְעֲכֶ֖ם אַֽחֲרֵיכֶֽם׃
וְאֵ֨ת כָּל־נֶ֤פֶשׁ הַֽחַיָּה֙ אֲשֶׁ֣ר אִתְּכֶ֔ם בָּעֹ֧וף בַּבְּהֵמָ֛ה וּֽבְכָל־חַיַּ֥ת הָאָ֖רֶץ אִתְּכֶ֑ם מִכֹּל֙ יֹצְאֵ֣י הַתֵּבָ֔ה לְכֹ֖ל חַיַּ֥ת הָאָֽרֶץ
Ecce ego statuam pactum meum vobiscum et cum semine vestro post vos et ad omnem animam viventem, quae est vobiscum tam in volucribus quam in iumentis et in omnibus bestiis terrae, quae sunt vobiscum, cunctis, quae egressa sunt de arca, universis bestiis terrae.
Zwierzę (חַיָּה ḥayyāh), w szerokim sensie termin ten oznacza wszystkie „byty żyjące”. Termin חַיָּה (ḥayyāh) odnosi się do zwierząt wszelkiego rodzaju i może być uściślany przez dodatkowe informacje, dla przykładu: חַיַּת הָאָרֶץ (hayyaṯ hā՚āreṣ, Rdz 1,25) oznacza „dzikie zwierzęta”. W Starym Testamencie zwierzęta są częścią całego stworzenia.
W dzisiejszym pierwszym czytaniu z Księgi Rodzaju (9, 8-15) Bóg, po potopie, zawiera przymierze z Noem i jego synami, ale uwzględnia w nim także wszelkie „istoty żywe”: ptactwo, zwierzęta domowe i polne, i wszelkie zwierzęta na ziemi (חַיַּת הָאָרֶץ hayyaṯ hā՚āreṣ). Według Bożej obietnicy żadna „istota żywa” nie będzie już nigdy zgładzona wodami potopu.
Dzisiejsza Ewangelia pierwszej niedzieli Wielkiego Postu (Mk 1,12-15) ukazuje Pana Jezusa na pustyni i rozpoczynającego swoją działalność w Galilei. Przekaz ewangelisty Marka o kuszeniu Jezusa na pustyni jest bardzo zwięzły i zawiera się dosłownie w dwóch zdaniach: „Duch wyprowadził Jezusa na pustynię. A przebywał na pustyni czterdzieści dni, kuszony przez Szatana i był ze zwierzętami, aniołowie zaś Mu służyli”. Jezus, pełen mocy Ducha Świętego, pomimo tego, że jest Synem Bożym, zostaje poddany kuszeniu, ale obcowanie ze zwierzętami i aniołami, oprócz rozbieżności pomiędzy tymi bytami, może wskazywać także, że w Jezusie realizuje się obietnica mesjańska: „Wtedy wilk zamieszka wraz z barankiem, pantera z koźlęciem razem leżeć będą, cielę i lew paść się będą społem i mały chłopiec będzie je poganiał” (Is 11,6). Pokój, jaki wprowadza Mesjasz, jest owocem całkowitego pojednania i pokoju, o jakim my, ludzie, ciągle marzymy.
