Paś lud Twój laską Twoją, trzodę dziedzictwa Twego, co mieszka samotnie w lesie, pośród ogrodów. Niech wypasają Baszan i Gilead jak za dawnych czasów. (Mi 7,14)
רְעֵ֧ה עַמְּךָ֣ בְשִׁבְטֶ֗ךָ צֹ֚אן נַֽחֲלָתֶ֔ךָ שֹׁכְנִ֣י לְבָדָ֔ד יַ֖עַר בְּתֹ֣וךְ כַּרְמֶ֑ל יִרְע֥וּ בָשָׁ֛ן וְגִלְעָ֖ד כִּימֵ֥י עוֹלָֽם׃
Pasce populum tuum in virga tua, gregem hereditatis tuæ habitantes solos in saltu, in medio Carmeli: pascentur Basan et Galaad iuxta dies antiquos.
Wśród wielu znaczeń słowa “laska” są m.in. takie: laska symbolizuje Słońce, oś wszechświata, władzę, godność, potęgę, sławę, rozkaz, wolę nauczyciela, wychowanie, bicie, karę, pasterzy, owczarstwo, biskupa, zmartwychwstanie, wiarę, wyrocznię, podporę, starość, ślepotę, cud, opiekę, pociechę, pomoc, wyzwolenie, spokój, czystość.
Jest to zatem mocny symbol, a jednocześnie konkretny rekwizyt w ręce tego, któremu powierza się władzę.
Prorok Micheasz, w imieniu ludu, prosi Boga o pomoc, aby kierował swoim narodem, wychowywał, opiekował się, karał ku przestrodze, wspierał i prowadził. Dobrze to wyrazi, w modlitwie, autor Psalmu 23: “Kij Twój i laska pasterska są moją pociechą”.
Chrystus swoim zmartwychwstaniem ukazał najpełniej władzę pasterską, przeprowadził upadłą ludzkość z choroby śmierci do życia. Szczęśliwi ci, którzy dają się Mu prowadzić.
