Tak bowiem nakazał nam Pan: Ustanowiłem Cię światłością dla pogan, abyś był zbawieniem aż po krańce ziemi. (Dz 13,47)
οὕτως γὰρ ἐντέταλται ἡμῖν ὁ κύριος· τέθεικά σε εἰς φῶς ἐθνῶν τοῦ εἶναί σε εἰς σωτηρίαν ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς.
sic enim præcepit nobis Dominus: Posui te in lucem Gentium, ut sis in salutem usque ad extremum terræ.
Światło jest jednym z najpiękniejszych wynalazków Pana Boga. Stwórca codziennie daje nam światło dnia, oświetla kroki miliardów ludzi, a więc go nie skąpi. Udziela światła naszym oczom, umysłowi i duszy. Sam Bóg, Jezus Chrystus, jest światłem, w każdym promyku przychodzi do nas On sam. My jesteśmy podobni do księżyca, który oświetlony światłem słońca odbija światło i rozjaśnia mroki nocy. Tak to rozumiał św. Paweł, roznosząc światłość Chrystusa do miejsc i serc spragnionych światła. Sam Jezus kieruje podobne oczekiwanie do każdego z nas, kiedy mówi: “Wy jesteście na ziemi światłem Mym”. Zatem…
