Mądrość wywyższa swych synów i ma pieczę o tych, którzy jej szukają. (Syr 4,11)
Ἡ σοφία υἱοὺς αὐτῆς ἀνύψωσεν καὶ ἐπιλαμβάνεται τῶν ζητοῦντων αὐτήν.
Sapientia filiis suis vitam inspiravit et suscipit inquirentes se.
Mając wiedzę (דּעת da‛ath) i umiejętność poznania (ידע yâda) nie jest jeszcze powiedziane, że posiadłem mądrość. Ta dopiero warunkuje właściwe (Boże) korzystanie z dwóch poprzednich. Jednak człowiek nie ma w zwyczaju skarżyć się na jej brak i tak ulega (podobnie jak pierwsi rodzice) pokusie, że o własnych siłach rozróżni, co jest dobre, a co złe.
Greckie słowo σοφία [sofia] oznacza mądrość /szeroką i pełną wiedzę. W kontekście biblijnym oznacza najwyższą mądrość Bożą, która jest w pełni objawiona w Panu Jezusie, a także praktyczną mądrość ludzką. Słowo sofia pochodzi od przymiotnika σαφής [safḗs] o znaczeniu czysty /przejrzysty /wyraźnie widoczny /łatwy do zrozumienia. Hebrajskim odpowiednikiem tego słowa jest חָכְמָה [ḥāḵmâ].