Nie mów: Wielkie jest Jego miłosierdzie, zgładzi mnóstwo moich grzechów! U Niego bowiem jest miłosierdzie, ale i gniew, a na grzeszników spadnie Jego zapalczywość. (Syr 5,6)
καὶ μὴ εἴπῃς ὁ οἰκτιρμὸς αὐτοῦ πολύς τὸ πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν μου ἐξιλάσεται ἔλεος γὰρ καὶ ὀργὴ παρ’ αὐτῷ καὶ ἐπὶ ἁμαρτωλοὺς καταπαύσει ὁ θυμὸς αὐτοῦ.
et ne dicas miseratio Dei magna est multitudinis peccatorum meorum miserebitur misericordia enim et ira ab illo et in peccatores respicit ira illius.
Wielkie jest Boże miłosierdzie (οἰκτιρμός). Nie można jednak tego mylić ani z permisywizmem, ani z jakąś naiwnością nieświadomego Stwórcy. Jeżeli myślimy, że nasze czyny nie mają niebiańskich konsekwencji, to jesteśmy niczym pułkownik Andrzej Kuklinowski w Potopie Henryka Sienkiewicza, który stwierdził: Spełniło się niejeden uczynek, za który powinien był piorun trzasnąć, a nie trzasnął. Oby to się nie skończyło jak w jego przypadku — przypalaniem.
Greckie słowo οἰκτιρμός [oiktirmos] oznacza miłosierdzie /współczucie /zmiłowanie. W kontekście biblijnym odnosi się do czułego miłosierdzia Pana Boga i Jego współczucia jako Bożej łaski i przebaczenia wobec ludzi uznających swoje przewinienia i żałujących za nie, także do życzliwego reagowania na potrzeby i cierpienia innych przez ludzi. Słowo oiktirmos pochodzi od rzeczownika οἶκτος [oiktos] o znaczeniu litość / żałowanie. Hebrajskim odpowiednikiem tego słowa jest רַחֲמִים [rachamim].