Kiedy dobiegną kresu twoje dni i spoczniesz obok twych przodków, Ja wywyższę twojego potomka, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utrwalę jego królestwo. (2Sm 7,12)
כִּי יִמְלְאוּ יָמֶיךָ וְשָׁכַבְתָּ אֶת־אֲבֹתֶיךָ וַהֲקִימֹתִי אֶת־זַרְעֲךָ אַחֲרֶיךָ אֲשֶׁר יֵצֵא מִמֵּעֶיךָ וַהֲכִינֹתִי אֶת־מַמְלַכְתֹּו׃
cumque conpleti fuerint dies tui et dormieris cum patribus tuis suscitabo semen tuum post te quod egredietur de utero tuo et firmabo regnum eius.
καὶ ἔσται ἐὰν πληρωθῶσιν αἱ ἡμέραι σου καὶ κοιμηθήσῃ μετὰ τῶν πατέρων σου καὶ ἀναστήσω τὸ σπέρμα σου μετὰ σέ ὃς ἔσται ἐκ τῆς κοιλίας σου καὶ ἑτοιμάσω τὴν βασιλείαν αὐτοῦ.
W dosłownym rozumieniu ten potomek to następca Dawida — Salomon. Rzeczywiście, jego królestwo zostało utwierdzone, zbudował świątynię w Jerozolimie, za jego rządów panował pokój. Z tym że król Salomon zaczął oddawać cześć obcym bogom i szybko okazało się, że proroctwo musi odnosić się do innego Potomka. Ten Potomek według ciała nie pochodzi od dzisiejszego patrona, św. Józefa (który jest potomkiem króla Dawida), ale jest uznanym jego synem dziedziczącym wszystko, co należy do Józefa tak samo, jak dziecko zrodzone.
Hebrajskie słowo זרע [zera] oznacza ziarno/ potomstwo/ potomkowie. W kontekście biblijnym odnosi się do przekazywania życia w sensie fizycznym i duchowym, zachowania ciągłości rodu. Słowo zera pochodzi od czasownika זָרַע [zara] o znaczeniu siać/ rozsiewać ziarno. Greckim odpowiednikiem tego słowa jestσπέρμα [sperma].