Jeśli cię ktoś zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca, by przypadkiem ktoś znamienitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. (Łk 14,8)

ὅταν κληθῇς ὑπό τινος εἰς γάμους μὴ κατακλιθῇς εἰς τὴν πρωτοκλισίαν μήποτε ἐντιμότερός σου ᾖ κεκλημένος ὑπ᾽ αὐτοῦ.

św. Łukasz w dzisiejszej Ewangelii umieścił chyba wszystkie nazwy posiłków, gdyż jest i uczta weselna, śniadanie, wieczerza, obiad, bankiet. Pewnie po to, aby pokazać, jak hojny jest Oblubieniec, który chce nas mieć blisko Siebie.

Nie muszę uprawiać “łokciologii”, by się przepychać po szczeblach pychy. Wystarczy zająć ostatnie miejsce, gdyż On zajął ostatnie, gdy się narodził w stajni, poza miastem, i umarł na ostatnim miejscu, też poza miastem.

Nie muszę uprawiać “mistyki talerza” albo “filozofii pogody” – bo to dwa neutralne, bezpieczne tematy. Mam okazję odnaleźć bliską, intymną więź, gdzie Pan powierzy mi swoje sekrety i powie mi: Przyjacielu…