A jeżeli ktoś słyszy słowa Moje, ale ich nie zachowuje, to Ja go nie potępię. Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat potępić, ale by świat zbawić. (J 12,47)

καὶ ἐάν τίς μου ἀκούσῃ τῶν ῥημάτων καὶ μὴ φυλάξῃ ἐγὼ οὐ κρίνω αὐτόν οὐ γὰρ ἦλθον ἵνα κρίνω τὸν κόσμον ἀλλ᾽ ἵνα σώσω τὸν κόσμον.

Pierwotnie grecki kosmos oznaczał piękno lub ozdobę. W pismach janowych termin ten jest pejoratywny, bo oznacza to wszystko, co przeciwstawia się Bogu. Bóg miłuje świat i chce go zbawić, a nie potępić, zbawić, a nie sądzić (por. J 12,47).

Chrystus modli się za mnie, bo jestem dalej na świecie, choć nie jestem z tego świata (17,11.14). Modli się i zwycięża świat (16,33) z wysokości Krzyża. Tak, jak kiedyś Izraelici doznawali uzdrowienia spojrzawszy na miedzianego węża, tak teraz doznaję zbawienia wpatrując się w Ukrzyżowanego.

Jezu, spraw, żebym wpatrywał się w Twój Krzyż.