Weźcie więc w serca wasze nie obmyślać bronienia się. (Łk 12,11)
θέτε οὖν ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν μὴ προμελετᾶν ἀπολογηθῆναι·
Czasownik προμελετάω promeletaō pochodzi od μελετάω meletaō, tzn. medytować, rozmyślać.
Wobec perspektywy prześladowania, rzeczywiście trudno jest nie dywagować wewnątrz swojej głowy, jak i co powiedzieć. Niekiedy w trudnych, konfliktowych relacjach przez długie dni nosimy w sobie wewnętrzne dialogi z naszymi przeciwnikami. Żale, obawy, lęki, złość generują zbiegowisko myśli, tłumią radość, nadzieję, czasem wpuszczają w paradoksalne poczucie winy, czuję się winny, że to wszystko czuję jako chrześcijanin.
Nie obmyślać po swojemu, a wziąć w serce Słowo, niech Ono we mnie medytuje, niech daje mi swoje myśli i wymowę.
Jego cisza…