Potem znowu położył ręce na jego oczy. I przejrzał on zupełnie, i został uzdrowiony; wszystko widział teraz jasno i wyraźnie. (Mk 8,25)
εἶτα πάλιν ἐπέθηκεν τὰς χεῖρας ἐπὶ τοὺς ὀφθαλµοὺς αὐτοῦ, καὶ διέßλεψεν, καὶ ἀπεκατέστη, καὶ ἐνέßλεπεν τηλαυγῶς ἅπαντα.
Ósmy rozdział Marka jest przełomowy, bo do tej pory prawie połowa opowiadania dotyczyła cudów Jezusa. Od uzdrowienia niewidomego z Betsaidy, aż do wejścia do Jerycha, rozpoczyna się formacja uczniów i dlatego wczoraj mogliśmy słyszeć Chrystusowe: macie oczy, a nie widzicie, jeszcze nie pojmujecie, jeszcze nie rozumiecie?.
Pierwszy etap uzdrowienia odpowiada niezrozumieniu ze strony uczniów cudów dokonanych przez Mistrza – z wielką trudnością poznają znaczenie i misję Jezusa, tak jak niewidomy stopniowo odzyskiwał wzrok. Druga opowieść o uzdrowieniu niewidomego pod Jerychem (Mk 10,46-52) kończy się wzmianką, że uzdrowiony podążał za Chrystusem. Ewangelista w tych dwóch obrazach pokazuje, że Jezus ma moc uzdrowić swoich uczniów ze ślepoty. Prawdziwe przejrzenie i poznanie Chrystusa jest nieodłączne z towarzyszeniem Mistrzowi w Jego drodze na Golgotę.
