Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości Mojej! (J 15,9)

καθὼς ἠγάπησέν µε ὁ πατήρ, κἀγὼ ὑµᾶς ἠγάπησα· µείνατε ἐν τῇ ἀγάπῃ τῇ ἐµῇ.

sicut dilexit me Pater et ego dilexi vos manete in dilectione mea.

Szczytem miłości Jezusa do uczniów jest umiłowanie ich w taki sam sposób, w jaki Bóg umiłował Jezusa. On, obdarzając uczniów miłością, postawił ich na równi z Ojcem. Nie na płaszczyźnie bytowej, ale na płaszczyźnie wymiany miłości. Człowiek jest godny miłości Boga. Jest ona miłością doskonałą, która jest od zawsze i pozostaje na zawsze. Trwanie w niej trafnie skomentował S. Mędala: „Trwanie jest aktem, a nie stanem. Ten akt ma wewnętrzny związek z pojęciem miłości, gdyż wyraża wspólnotę, obcowanie”.