W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: Wysławiam Cię, Ojcze, Panie Nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś tym, którzy są jak małe dzieci. (Mt 11,25)

Ἐν ἐκείνῳ τῷ καιρῷ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν, Ἐξοµολογοῦµαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἔκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις·

To, co głosi Jezus, jest do przyjęcia dla każdego człowieka. Nikt nie może się wyprzeć, że nie rozumie słów albo czynów Jezusa. Swoje przekonania i sądy odkładam na bok i chcę przyjść do Ciebie jak dziecko, i ufać Ci jak dziecko. Bądź moim pokrzepieniem w bezsilności, bądź radością, kiedy się zamartwiam. Ukojeniem w bólu, pokarmem w poście, pokojem w niepewności, cierpliwością w irytacji, błogosławieństwem, kiedy chcę przeklinać, ufnością, kiedy nie ufam sobie.