Czy nie wierzysz, że Ja jestem w Ojcu, a Ojciec we Mnie? Słów tych, które wam mówię, nie wypowiadam od Siebie. Ojciec, który trwa we Mnie, On Sam dokonuje tych dzieł. (J 14,10)

οὐ πιστεύεις ὅτι ἐγὼ ἐν τῷ πατρὶ καὶ ὁ πατὴρ ἐν ἐµοί ἐστιν; τὰ ῥήµατα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑµῖν ἀπ’ ἐµαυτοῦ οὐ λαλῶ· ὁ δὲ πατὴρ ἐν ἐµοὶ µένων ποιεῖ τὰ ἔργα αὐτοῦ.

W słowniku Stronga możemy przeczytać, że ergon to czyn realizujący wewnętrzne pragnienia. Ciekawy jest też sposób wypowiadania się Jezusa: “Słowa, które mówię nie wypowiadam od Siebie”, albo: “Ojciec trwający we Mnie dokonuje tych dzieł”. Nawet w w. 24 czytamy: “nauka, którą słyszycie, nie jest Moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca”.

Aby zrozumieć zamysł Jezusa, należy odwołać się do mentalności Semitów. Chrystus zastosował żydowski sposób wyrażania myśli – nie chce skupiać uwagi na Sobie, ale pierwszeństwo oddaje Ojcu. Nie chce mówić o Swoich czynach, ale o czynach Ojca, pragnie skoncentrować całą uwagę na Niego, by myślano o Nim. Jezus bowiem, jako Słowo, nie jest swoim Słowem, lecz Słowem Boga, nie jest obrazem swoim, ale Boga. Chrystus przypisuje więc Swoją naukę i czyny temu, ku Któremu jest zwrócony (por. J 1,1c), z Którym jest równy, Ojcu.