ἀλλὰ ταῦτα λελάληκα ὑμῖν ἵνα ὅταν ἔλθῃ ἡ ὥρα αὐτῶν μνημονεύητε αὐτῶν ὅτι ἐγὼ εἶπον ὑμῖν.

Lecz te (słowa, rzeczy, sprawy) powiedziałem wam abyście, gdy przyjdzie ich godzina pamiętali o nich, że Ja powiedziałem wam. (J 16,4a)

Słowo Boże oprócz naszego myślenia, serca formuje także naszą pamięć. Nie polega ona tylko na przechowywaniu danych, informacji. Raczej staje się zasadą „egzegezy” wydarzeń. Jest noszeniem w sercu osoby Jezusa. Nie bez powodu mowa o sercu, gdyż łacina na określenie zapamiętywania używa słowa recordare. W rdzeniu tego czasownika jest słowo cor – (łac. serce).

Przypominam sobie to znaczy wydobywam z serca słowa Jezusa. Lecz najpierw mam dać tyle miejsca, tak często słuchać, aby Słowo zamieszkało we mnie. Zamieszkało między nami.