I obchodził Jezus miasta wszystkie i wioski, nauczał w synagogach ich głosząc dobrą nowinę królestwa i uzdrawiając wszystkie choroby i wszystkie słabości. (Mt 9,35)
Καὶ περιῆγεν ὁ Ἰησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν.
Et circuibat Iesus omnes civitates, et castella, docens in synagogis eorum, et prædicans evangelium regni, et curans omnem languorem, et omnem infirmitatem.
Ewangelie opisują liczne uzdrowienia indywidualne, gdy dochodzi do osobistego spotkania z Jezusem, gdy w cierpiących lub ich orędownikach rozkwita życiodajna wiara. Niekiedy słyszymy o licznych uzdrowieniach, których szczegółów nie znamy, ale możemy mieć pewność, że miało miejsce osobiste spotkanie z Panem. Sam termin podpowiada, że uzdrowienie wiąże się z troską, zajęciem się kimś z uwagą. Nie mają znamion magicznych zabiegów, nie odnoszą się do bioenergii, sugestii, efektu placebo. Są ewidentnym działaniem łaski i miłosierdzia. Jezus uzdrawia nie tylko ciało. Gdy Bóg ocala palec, to jednocześnie ocala całego człowieka – duszę i ciało. Jego czułość i dobroć jak życiodajne źródło.
