Jednym bowiem ofiarowaniem się uczynił doskonałymi uświęcanych na zawsze. (Hbr 10,14)
μιᾷ γὰρ προσφορᾷ τετελείωκεν εἰς τὸ διηνεκὲς τοὺς ἁγιαζομένους.
una enim oblatione consummavit in sempiternum sanctificatos.
Ofiarowanie się Jezusa jest całkowite, bez wewnętrznego podziału. Skoro przyjmuję to ofiarowanie, to niejako z natury rzeczy czyni On mnie doskonałym/pełnym. I to jeszcze mało, bo mogę nieustannie korzystać z uświęcającej Ofiary.
Greckie słowo προσφορά [prosfora] w Biblii oznacza ofiarę /dar /ofiarowanie, odnosi się do ofiar materialnych i duchowych składanych Panu Bogu. Prosfora pochodzi od przyimka πρός [pros], czyli do /na korzyść kogoś oraz czasownika φέρω [ferō], który oznacza chronić przed upadkiem /nieść /wprowadzić /zrodzić. Hebrajskim odpowiednikiem tego słowa jest קָרְבָּן (korbān].