Gdy Anna odstawiła Samuela od piersi, wzięła go z sobą w drogę, zabierając również trzyletniego cielca, jedną efę mąki i bukłak wina. Przyprowadziła go do domu Pana, do Szilo. (1Sam 1,24)
וַתַּעֲלֵהוּ עִמָּהּ כַּאֲשֶׁר גְּמָלַתּוּ בְּפָרִים שְׁלֹשָׁה וְאֵיפָה אַחַת קֶמַח וְנֵבֶל יַיִן וַתְּבִאֵהוּ בֵית־יְהוָה שִׁלוֹ וְהַנַּעַר נָעַר׃
καὶ ἀνέβη μετ᾽ αὐτοῦ εἰς Σηλωμ ἐν μόσχῳ τριετίζοντι καὶ ἄρτοις καὶ οιφι σεμιδάλεως καὶ νεβελ οἴνου καὶ εἰσῆλθεν εἰς οἶκον κυρίου ἐν Σηλωμ καὶ τὸ παιδάριον μετ᾽ αὐτῶν.
Et adduxit eum [Samuhelem] secum postquam ablactaverat in vitulis tribus et tribus modiis farinae et amphora vini et adduxit eum ad domum Domini in Silo puer autem erat adhuc infantulus.
שְׁמוּאֵ֔ל– Samuel to biblijny Sędzia i jednocześnie pierwszy prorok Izraela. Znaczenie jego imienia to „Bóg wysłuchał”. W rzeczywistości wysłuchał Pan Bóg wołania matki Samuela. Wydaje się jednak, że można w tym przypadku nieco rozszerzyć perspektywę i umieścić owo „wysłuchanie” na konkretne odniesienie do sytuacji w ówczesnym Izraelu. Oto kapłan Heli był już w podeszłym wieku, jego synowie Hofni i Pinchas sprzeniewierzyli się swojemu powołaniu, a sytuacja Izraela trąciła beznadzieją. Gdy mały Samuel przebywał już w Szilo i wprawiał się do służby u boku Helego, usłyszał pamiętnej nocy wołanie samego Pana, ale nie wiedział, że to właśnie Pan go woła po imieniu. Heli w tej scenie, po pierwszych dwóch wołaniach, zdaje się w ogóle nie pamiętać, że istnieje Bóg… Ale w końcu podpowiada chłopcu, co ma uczynić, jak ma odpowiedzieć na wołanie: „mów Panie, bo sługa Twój słucha” (1Sam 3,9). Scena powołania Samuela zdaje się podpowiadać, że w każdym czasie, pomimo sprzeniewierzenia się ludzi i ich grzeszności, Opatrzność Boża wyznacza i powołuje ludzi, którzy współpracując z Bożą łaską, są w stanie przezwyciężyć chwile historycznych kryzysów. Posłuszeństwo Bogu doprowadziło Samuela do roli duchowego przywódcy ludu i odnowienia wierności Panu. Samuel rozszerzył też horyzont nadziei na czas przyjścia Mesjasza, bo to przecież on namaścił Dawida na króla.
שְׁמוּאֵ֔ל [Szemūʾēl]
Hebrajskie słowo שְׁמוּאֵ֔ל [Szemūʾēl] oznacza Bóg wysłuchał lub wysłuchany przez Boga i w Biblii wyraża prawdę o Panu Bogu, który pochyla się nad modlitwą człowieka i odpowiada na jego wołanie. Słowo to pochodzi od שָׁמַע [szāmaʿ] – słuchać, usłyszeć, być posłusznym oraz od אֵל [ʾēl] – Bóg. Greckim odpowiednikiem tego słowa jest Σαμουήλ [samuēl].