A kiedy przebywali razem w Galilei, Jezus rzekł do nich: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. (Mt 17,22)

συστρεφομένων δὲ αὐτῶν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς μέλλει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων.

Συστρεφομένων – przebywali razem, zbierali się, kierowali się wspólnie ku (czemuś, komuś).

συστρέφο – skręcić razem, zwinąć razem; zabrać, połączyć, zjednoczyć, zgromadzić. Od σύν – z oraz στρέφο – obracać się, odwracać się; w przenośni: odwrócić się od swojego postępowania, zmienić zdanie.

W Nowym Testamencie wystąpi jeszcze tylko raz, gdy Paweł nazbiera chrustu do ogniska – Dz 28,3.

Przebywają razem. Razem ze sobą. Razem z Jezusem. Trwanie we wspólnocie podsyca ogień miłości. Dodaje odwagi do przyjęcia tego, co trudne, tego, co przerasta możliwości jednej osoby. Pomaga zmienić myślenie. Stać się światłością świata.

Bo czyż nie jest łatwiej złamać pojedyńczy patyk, niż całą ich garść?

A czyż cała garść chrustu nie da więcej ognia, niż samotny patyk?