Przypomnieli sobie uczniowie Jego że jest napisane: Gorliwość domu twego pożera mnie. (J 2,17)

ἐμνήσθησαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ὅτι γεγραμμένον ἐστίν· ὁ ζῆλος τοῦ οἴκου σου καταφάγεταί με.

Gesty Jezusa przywracają uczniom pamięć, zaczynają łączyć ze sobą fakty i słowa. Składa im się w całość wydarzenie i Słowo.

To dlatego mam codziennie być ze Słowem, aby przywracało mi pamięć, abym nie ulegał bezmyślnej amnezji, aby nie więdły moje neuropołączenia między tym, co widzę i tym, co słyszę.

Będę sobie dziś przypominał to wydarzenie. Jezus z biczem w ręku i mieczem Słowa. Oczyszcza i stawia granice. Oddziela we mnie profanum od sacrum. Wyrzuca mój wewnętrzny handel o czas, o uwagę, o miejsce dla Niego samego.

Już widzę, jak się kurzy za tymi wołami i baranami wybiegającymi z dziedzińca świątyni serca.