I ekstaza przejęła wszystkich i wychwalali Boga i napełnieni bojaźnią mówili: widzieliśmy paradoksy dzisiaj. (Łk 5,26)

καὶ ἔκστασις ἔλαβεν ἅπαντας καὶ ἐδόξαζον τὸν θεὸν καὶ ἐπλήσθησαν φόβου λέγοντες ὅτι εἴδομεν παράδοξα σήμερον.

et stupor adprehendit omnes et magnificabant Deum et repleti sunt timore dicentes quia vidimus mirabilia hodie.

Jezus Słowem odpuszcza grzechy i Słowem podnosi z łoża paraliżu. Zdumienie, zachwyt, podziw, to reakcja na dzieła Boże, pod warunkiem, że z serca wyrzucisz szemranie, wyznaczanie Bogu granic. Uciszysz fale krytyki i sam przyjmiesz miłosierdzie. Za każdym razem, gdy nad sobą usłyszysz: “Człowieku, odpuszczone są twoje grzechy”, wpadniesz w ekstazę, tzn. wyjdziesz z uwięzionego “ja” i wrócisz do Domu Ojca, odnajdziesz się w Bożych Rękach.