Nazajutrz zobaczył podchodzącego ku niemu Jezusa i rzekł: Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. (J 1,29)
τῇ ἐπαύριον βλέπει τὸν Ἰησοῦν ἐρχόμενον πρὸς αὐτόν καὶ λέγει ἴδε ὁ ἀμνὸς τοῦ θεοῦ ὁ αἴρων τὴν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου.
altera die videt Iohannes Iesum venientem ad se et ait ecce agnus Dei qui tollit peccatum mundi.
Baranek Boży – tytuł, którego używał wobec Jezusa Jan Chrzciciel (J 1,29). W Starym Testamencie baranek jest ofiarą składaną Bogu i ważnym elementem celebracji święta Paschy. Baranek Boży symbolizuje ofiarę Jezusa na Krzyżu, którą złożył dla odkupienia ludzkości.
Wszyscy są odkupieni przez Krew Chrystusa, przelaną na Krzyżu na podobieństwo krwi baranka, którą oznaczano w noc paschalną drzwi Izraelitów w Egipcie. Krew Baranka – Chrystusa oczyszcza nas z grzechów.
Słowa Jana Chrzciciela żyją we Mszy świętej. “Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata”. Wypowiadam je codziennie niczym Jan Chrzciciel, jako kapłan. I ukazuję Baranka Boga moim braciom. A On mówi “tylko jedno słowo” i przychodzi do drzwi niegodnych serc, naznacza je Swoją uzdrawiającą, ratującą i miłującą obecnością. Tak zdarzenie z Janem i Barankiem trwa nieprzerwanie i oczyszcza świat z grzechu życia bez Boga.
„Baranek Boży” – to pierwsze słowa, jakie usłyszeli o Jezusie i poszli za Nim. To jest przykład uczniów Jezusa dla nas. Nie wystarczy znać Go z widzenia. Trzeba sobie nieustannie zadawać trud poznawania Go. Nie można stać w miejscu. Jezus zaprasza nas do bliskiej relacji, do mieszkania z Nim i w Nim.