Tak (bardzo) umiłował Bóg świat, że aż Syna Jednorodzonego dał, aby każdy wierzący w Niego nie zginął, ale miał życie wieczne. (J 3,16)
οὕτως γὰρ ἠγάπησεν ὁ θεὸς τὸν κόσμον, ὥστε τὸν υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλʼ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον.
Rozmowa z Nikodemem to pierwsze nauczanie Jezusa “nie publiczne”. Jednorodzony Syn jest darem. Przyszedł dać Swoje życie na okup za wielu.
W Trójcy Świętej trwa nieustanne obdarowanie Sobą Osób. To szczęście jest tak wielkie, że obejmuje świat, dosięga ludzkich serc. Owszem, Ojciec podejmuje “ryzyko” dając Syna. Ponadto potwierdza ten dar posyłając Ducha Świętego na świat, aby przekonał o umiłowaniu.
Daj się obdarować. Dopiero teraz widzę grę słów.
