Szczęśliwi cisi, gdyż oni odziedziczą ziemię. (Mt 5,5)

μακάριοι οἱ πραεῖς, ὅτι αὐτοὶ κληρονομήσουσιν τὴν γῆν.

Cisi nie tylko nie robią wokół siebie hałasu, ale też są jak “ekrany dżwiękochłonne”. Przy nich otoczenie ma szansę się uspokoić. Przy nich można się zatrzymać, poczuć zapach ziemi, usłyszeć ciszę Boga, który dyskretnie przechadza się po naszych codziennych ścieżkach.

Cisi posiedli cichość Serca Jezusa. Mają w sobie ukojenie, którym zapełniają każde miejsce na ziemi, tej ziemi.