A Matka Jego chowała wiernie te wspomnienia w swym sercu. (Łk 2,51)

καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ διετήρει πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς.

Co w sercu, to i na ustach. Co w głębi, to i na zewnątrz. To, co jest w sercu Maryi, ukazują płomienie wokół Jej serca. Jest to żar pragnienia porozumiewania się, komunikacji z nami, który pochodzi z bogactwa przechowywanego w Jej sercu. Zatrzymując, tak jak Ona, Słowo w sercu pragniemy coraz bardziej przekazania Słowa z serca do serca.