I każdy, kto dla Mego Imienia opuści dom, braci lub siostry, ojca lub matkę, dzieci lub pole, stokroć tyle otrzyma i życie wieczne odziedziczy. (Mt 19,29)
καὶ πᾶς ὅστις ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου ἑκατονταπλασίονα λήμψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει.
Przy tym targowaniu się z Bogiem, obietnica życia wiecznego wydaje się być końcowym dodatkiem, czymś w rodzaju bazarowego: “dorzuci pan jeszcze nieco”. Ale w rzeczywistości życie wieczne jest największą korzyścią płynącą ze znajomości z Jezusem.
ζωὴ αἰώνιοs – życie wieczne; to ζωὴ, czyli życie, jest znane wszystkim polskim oazowiczom, księdzu Blachnickiemu, który je wybrał za fundament ruchu oazowego i formacji duchowej.
Może warto poprawić pozycję obietnicy życia wiecznego w katalogu moich interesów?
