Lecz Jezus rzekł: Dopuśćcie dzieci i nie przeszkadzajcie im przyjść do Mnie; do takich bowiem należy Królestwo Niebieskie. (Mt 19,14)

ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν· ἄφετε τὰ παιδία καὶ μὴ κωλύετε αὐτὰ ἐλθεῖν πρός με, τῶν γὰρ τοιούτων ἐστὶν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

Nikomu nie wolno zabraniać bliskości i przyjaźni z Jezusem. Wprost przeciwnie, potrzeba robić wszystko, aby droga do Jezusa była szeroko otwarta. A my, dorośli, mamy być budowniczymi tych dróg i ścieżek. Przykładem i słowem mamy być przewodnikami na szlakach prowadzących do Boga. Dzieci zaś są nam przykładem spontanicznego, naturalnego zaufania i przylgnięcia do dobrego opiekuna. Rodzice zastępują dzieciom Boga na ziemi, a my, dorośli, trwajmy w przylgnięciu do Ojca i wdzięczności tym, którzy nam pozwolili i pomogli przyjść do Niego.