Wejrzeć (ἐπιβλέπω epiblepō)

Bo wejrzał na uniżenie Służebnicy swojej. Oto bowiem błogosławić mnie będą odtąd wszystkie pokolenia. (Łk 1,48)

ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσίν με πᾶσαι αἱ γενεαί.

Maryja jest świadoma spojrzenia Ojca i pozostaje w Jego zasięgu. Bóg patrzy na Nią z radością. Ta radość rezonuje w Jej duszy.

Postaraj się dziś, spoglądając w Niebo, szukać Oczu Ojca, słuchać Jego Głosu, tropić Miłosierdzie, oprzeć się o Jego Ramię.

Jedna uwaga do wpisu “Wejrzeć (ἐπιβλέπω epiblepō)

Komentarz