Oblicze (πρόσωπον prosōpon)

Następnie wyznaczył Pan jeszcze innych siedemdziesięciu dwu i wysłał ich po dwóch przed Sobą do każdego miasta i miejscowości, dokąd Sam przyjść zamierzał. (Łk 10,1)

μετὰ δὲ ταῦτα ἀνέδειξεν ὁ κύριος ἑτέρους ἑβδομήκοντα δύο καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς ἀνὰ δύο δύο πρὸ προσώπου αὐτοῦ εἰς πᾶσαν πόλιν καὶ τόπον οὗ ἤμελλεν αὐτὸς ἔρχεσθαι.

Jezus, dziś w Ewangelii, posyła siedemdziesięciu dwóch, jako zapowiedź własnego nadejścia. Ciekawym jest fakt użycia przez Łukasza słów “pro prosopon autou”, co dosłownie znaczy “przed Swoją Twarzą”. Spotkanie z Bogiem nie jest tylko odmówieniem modlitw w próżnię. Sam Duch Święty wskazuje dziś na osobiste doświadczenie Boga, który ma Oblicze. Skoro tak, to oczywistym staje się objawienie Boskich emocji wobec nas. Biorąc pod uwagę nakaz Jezusa, aby najpierw głoszono pokój po wejściu do domu, to warto dzisiejszą modlitwę rozpocząć od świadomości życzliwego patrzenia Boga na moją osobę.

2 uwagi do wpisu “Oblicze (πρόσωπον prosōpon)

  1. Czy naprawdę On życzliwie patrzy na mnie? Jestem smutna, brak mi znaku, brak mi Jego bliskości, brak mi ….Myślę, że i tak mnie zostawi, On wie…Czekam na 😀

  2. Czy naprawdę On życzliwie patrzy na mnie? Jestem smutna, brak mi znaku, brak mi Jego bliskości, brak mi ….Myślę, że i tak mnie zostawi, On wie…Czekam na 🙂

Komentarz