Zobaczywszy zaś gwiazdę, rozradowali się radością bardzo. (Mt 2,10)

ἰδόντες δὲ τὸν ἀστέρα ἐχάρησαν χαρὰν μεγάλην σφόδρα.

Jest podobieństwo doświadczenia, które mieli Mędrcy, z przeżyciem Jana Chrzciciela. Ci pierwsi rozradowali się na widok gwiazdy, a Jan na Głos Oblubieńca.

Greka posługuje się tu szczególną formą wzmocnienia: zdwaja pojęcie radości poprzez formy czasownikową i rzeczownikową. Celem takiego zabiegu jest uchwycenie intensywności przeżycia ze względu na jego Źródło. Rozradowali się radością. Taka intensywność towarzyszy też Panu Jezusowi w Wieczerniku w czasie Ostatniej Wieczerzy: Pragnieniem zapragnąłem…

Ewangelia przyjęta sercem owocuje nowym zaangażowaniem również w sferze moich uczuć. Nie są już przelotne, kapryśne, lecz stają się żywe, pasjonujące.