A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w Niebie. (Mt 5,44n)
ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν διωκόντων ὑμᾶς ὅπως γένησθε υἱοὶ τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
Niebezpieczne jest wpaść w przepaść. Przepaść znajdujemy między płomiennym mówieniem o miłości, a brakiem czynów z niej płynących. Wtedy przestajemy w nią wierzyć i o niej mówić. A szkoda. Przecież miłość zaczęła się od wypowiedzenia jednego słowa i to do wszystkich nas: przyjaciół i nieprzyjaciół.
Kim jest nieprzyjaciel? Jest to odrzucony przyjaciel. Jezus takich przygarniał. Popatrz na Zacheusza, Lewiego, Judasza, Dyzmasa, czyli dobrego łotra, popatrz wreszcie na mnie i samego siebie. A ja mam zawsze mocne alibi, aby nie zrobić tak, jak On.
Dziś w Bazylice św. Piotra na Watykanie usłyszałem na kazaniu, że miłować przyjaciół i nieprzyjaciół jest naszą misją! Spełniajmy ją!
